یادی از من و دوستــــــــــــــــــام

من نه دُم دارم نه شاخ اما عوضش یه وبلاگ دارم که اگه شاخ و دم نداشته باشه جای تعجبه!!!

یادی از من و دوستــــــــــــــــــام

من نه دُم دارم نه شاخ اما عوضش یه وبلاگ دارم که اگه شاخ و دم نداشته باشه جای تعجبه!!!

اعتصاب مدرنیسم



میدونید الان چه حسی دارم؟

احساس میکنم فقط برای اینکه تایپ فارسیم خوب بشه این وبلاگ رو راه انداختم – هیچ کس منو دوس نداله (گریه به توان n)  - آخــــــــــــــــــه نا وبلاگیتوریــــــــــــا وقتی شما نظر نمیدید من از کجا بفهمم قاطی ِ شما شدم ، نمیدونم شاید یه کم عجولم یا شایدم مخلوط کن سایت خرابه ... آخـــــــه یعنی من انقدر هیولام که هیچ کس منو تحویل نمیگیره؟؟؟؟ تا می ایید تو وبلاگم عین جن زده ها فرار میکنید ... اصلا من با همتون قهر میشم و دیگه هم مطلب نمیدم تا حداقل 20 نفر برن تو تریبون ِ من آواز بخونن....قهر قهر تا روز ِ 20 تایی ها- ببینید و تعریف و تبلیغ هم بکنید- ...  راستی فردا بالاخره پام باز میشه ودیگه باید برم سرکارام – که همان متراژ خیابانهای تهران برای شهرداری عزیز و بهبود ِ فضای زیبای شهر میباشد...  -

راستی میترسم دوباره براتون خاطره تعریف کنم ، آخه هیچ کس نمیخونه منم کاری که توش هیچ فایده ایی نداشته باشه نمیکنم

 

آه ه ه ه.... من اگر میدانستم که وجه تسمیه ی خیار چنبر چیست ، دیگر هیچ غمی نداشتم !!!(جز دوریه شما)